“Sana kim dedi Alevi misin değil misin? Bizim Alevi’ye de saygımız var, her türe saygımız var. Bunu söylemene ne gerek var? Sen Aleviliğini yaşa ama anlatmaya gerek yok.”

Dün Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın bu sözlerini dinleyince…

***

Keşke dedim

Bir mucize gerçekleşse

Kuş olup uçsam Munzur Dağları’na kavuşsam

Gurbet ellere dertleri döksem

Şu garip yüreğimi atsam dağların doruklarına

İzmir’e uçsam Kemal beye, Selvi hanıma sarılsam

Güneşe, aya, yıldızlara, yere, göğe, börtü böceğe yükleri savursam…

***

Aslında kelimeler burada bitecekti, ama kalem akıp geliyor.

Devam ediyorum.

***

Ağrı Dağı’nın eteğindeki kaşıkçı kuşlarını çamurlu sulardan çıkarsam

Beş maaşlıları, arsızları, çadır satanları haykırsam

Sinsileri Kapadokya’nın yer altı mağaralarına kapatsam

Yalnızlığı, endişeyi, güvensizliği Fırat’a gömsem

***

Öfkeyi Kaçkar Dağları’na, Kızılırmak’a bıraksam

Tenhada yananları yerin yedi kat altından çıkarsam

Gençlerin hayallerini âşıklara emanet etsem

Gençlerin neşesini Kaf Dağı’ndan bulup getirsem

***

Gönül olup Antakya, Adıyaman, Maraş, Antep, Adana

Kilis, Osmaniye, Malatya, Urfa, Diyarbakır’a güç versem

Ümmügülsüm ninenin üşüyen yüreğini ısıtsam

Seccade, şampanya diyenlere adalet nerede desem

Yalınayak canlara, kumlu, çizik ellere koşsam

***

Şimşek olup ‘bıktık yalandan dolandan’ diyenlere ışık olsam

Kimmiş bu ‘işgalciler’ diye sorsam erenlere

Kiri pası Mercan Deresi’ne götürüp yıkasam

Ve acıyı siyah güllere, kır çiçeklerine atıp kaçsam…