Kimileri milyonların içinde yüzerken

Garipler de bir kuru hayalin peşine düştü de

Rüzgâr bile dayanamadı, tozu dumana kattı ya

Şimşekler de öfkeden ardı ardına çaktı da

Bunca olan hiç mi görülmez, bilinmez diyenlere de he de geç!

***

Anca analar, âşıklar dövünsün

Yürekler de yansın, kavrulsun

Zenginin canı yerinde nasılsa

Zalimlerin gönlü hoş olsun da

Kim ne yapsın düşeni, yolda kalanı diyenlere de he de geç!

***

Hiç mi sezilmez bir varız bir de yokuz?

Ağalara, sultanlara yar olmayan kime kaldı ki?

Şu dağlarda halden bilmez oldu da

Yer gök derdini yananlarla doldu diyenlere

Kör olası düzen kaldı mı başımıza diyenlere de he de geç!

***

Alın başımızdan bunca derdi, taşıyamaz olduk gayrı

Atın ta kuş uçmaz, kervan geçmez diyarlara

Dayanamaz olduk bilmeze, zalime dense ya

Her yanımızı yalancı, yağmacı sardı diye bağıranlara

Dağ, taş yandı da bunca adaletsizliğe diyenlere de he de geç!

***

Evimiz, barkımız başımıza yıkıldı diye tenhada içerleyenlere

Elimizde avcumuzda ne varsa uçtu gitti diyenlere

Nefessiz kaldık diye soyha feleğe kızanlara da ‘He de geç’ mi denilecek?

Yüreği buruk görmezden gelinenler de her yeri sarmış

Bir zamanlar damdan düşenler de gol peşindeymiş ya

Yaralar yokmuş, kapanmış gitmiş, hele de kalpler hiç kırılmamış ya

Ne diyelim?

He deyip geçelim!