Başakşehir’in aldığı yenilgiyi önce Beşiktaş’ın, ardından da Fenerbahçe’nin fırsata dönüştürmesi, haftaya Kadıköy’e gidecek olan Galatasaray üzerinde baskı oluşturmuştu. Daha ilk atakta Moke’nin golü Sarı-Kırmızılıları daha da strese soktu. Seyircinin inanılmaz baskısı ve oyuna dahli vardı ama bir hafta önce Karabük’te aslan kesilen takımdan dün eser yoktu. Gittiği bütün takımları ilk haftalarında uçuran Sergen Yalçın, Konyaspor’a da kanat takmıştı. Çok iyi kapandı, Galatasaray’ın patlatıcı enerjisi Rodrigues’in koşu yollarını kapadı, Galatasaray’a 70. dakikaya kadar neredeyse pozisyon vermedi.

İlk yarıda rakibin kilidini bir türlü açamayan Galatasaray’da toplar nedense Selçuk’ta değil de Donk’ta toplanıyor ama Hollandalı takımı ateşleyecek organizasyonları yapamıyordu. Belhanda kalabalık rakip arasında kayboluyor, Gomis yeterli pas alamıyordu. Gomis’in kaçırdığı penaltı ve Maicon’un direkten dönen topu dışında yoğun baskı pozisyon üretemedi.

Terim ikinci yarıya çifte değişiklik ile başladı. Gereksiz gördüğü kartla derbide cezalı durumuna düşen Mariano’nun çıkışı ‘cezalandırma’ gibiydi, Donk-Sinan hamlesi ise daha çok stratejikti. Nitekim Gomis’in skoru 1-1’e getiren golünün ortası Sinan’dan geldi.

Nagatomo ve Rodrigues’in soldan bindirmeleri, Sinan-Linnes’in sağ kulvara getirdiği hareketlilik, Konyaspor’u yarı alanından çıkamaz duruma getirdi ama ikinci gol bir türlü gelmiyordu. 84. dakikada Fatih Terim’in Feghouli yerine Ahmet Çalık’ı alması da ilginçti. Bu son hamle direnci bir türlü kırılmayan Konyaspor savunmasını kıracak gibi değildi. Tam maç 1-1’e bağlanırken sahneye Sinan Gümüş çıktı. İlk golün hazırlayıcısı, Nagatomo’nun nefis ortasına harika vurdu ve altın değerinde 3 puanı getirdi.

Son söz seyirciye, inanılmazlardı. Son 10 yılın en iyi, inanmış taraftarıydı. Maçı onlar aldı.