Adları bende saklı

Okuyacaklarınız gerçek hayattan, adı bende saklılardan. Bir çocuk tanıdım yıllar önce, daha anne baba olmanın ne demek, bir çocuğun insanın hayatına ne büyük anlamlar kattığını bilmeden önce. Bir çocuk tanıdım yıllar önce, kahverengi saçlı, yeşil gözlü, afacan, bir o kadar da tatlı. Babasına çok benzetirdim; mimiklerini, hareketlerini, yüzündeki gülümsemeyi. Gözleri annesiyle aynıydı, bakışları onun gibi güzel, onun gibi anlamlaydı. El bebek gül bebek, kalplerinin nuru, hayatlarının anlamıydı.

Yıllar içinde ayrıldıklarını duydum anneyle babanın sessiz sedasız. Sorunlarını dünya aleme yaymadılar, birtanelerine yansıtmadılar ayrılığın yükünü, hissettirmediler zorluğunu.

Baba evlendi yeniden; ilk göz ağrısı yeni yuvasının da baştacıydı. Küçücük kalp, hem anne hem baba evinde sevgiyi doya doya tattı. Baba kıymetlisine kardeş hediye etti, kıymetlisi ağbiliğin güzelliğini öğrendi.

O çocuk şimdi üniversitede yakışıklı bir delikanlı; özgüvenli, mutlu ve başarılı.

Kahverengi saçlı, yeşil gözlü, afacan, bir o kadar da tatlı çocuk annesinin karnında değil yüreğinde büyüyen çocuklardan biri. O, babasının kucağına doğmamış ama baba sıcaklığını her daim hisseden çocuklardan biri. Yazdıklarım, biyolojik anne-baba olmanın önemli olmadığını, insanı insan yapanın içteki vicdan, dildeki hoşgörü, ruhta ki sevgi olduğunu gösteren örneklerden sadece biri.

Adı bende saklıların koskoca yürekleri önünde saygıyla eğilirim. Böyle insanlar var oldukça hayat daha da bir anlamlı, çocuklar bir o kadar mutlu.