Maraş depreminde 13 yaşındaki oğlu Atakan'ı ve 43 yaşındaki eşi Pamir Konuklu'yu İsias Otel'de kaybeden ve Kıbrıs'ta yaşayan Şenay Atakan, İsias Davası'nın peşini bırakmayacağını söyledi. Eğer geç kalınmasaydı oğlunun hala yaşayabileceğini söyleyen Atakan, "Geç kalınmasaydı oğlum Atakan yaşayabilirdi. Geç kaldılar, çocuğum yaşayabilirdi. ‘Çocuklar ilk yarım saatte beyin kanamasından öldü’ dediler. Otopsi yapılmadı, başında darbe yoktu" dedi.
Şenay Atakan, Kahramanmaraş depremlerinden en çok yara alan illerden biri olan Adıyaman’daki İsias Otel faciasında eşi Pamir Konuklu'yu ve oğlu Atakan Celal Konuklu’yu kaybetti.
43 yaşında depremde hayatını kaybeden Pamir Konuklu, Kıbrıs Gazimağusa Türk Maarif Koleji’nin erkek voleybol takımının antrenörüydü. Adıyaman’a okul takımıyla ve 13 yaşındaki oğlu Atakan Celal ile birlikte maça gidecekti. Şenay Atakan, ikinci çocukları Adel’le birlikte ailecek çıkmak istemişti bu yolculuğa. Fakat Pamir Konuklu, "Adıyaman çok soğuk olacak. Hem Adel beni rahat bırakmaz. Üstelik birçok çocuktan da sorumluyum" deyip Şenay Şenay Konuklu'nun isteğine sıcak bakmadığını belirtmişti.
Gündem Kıbrıs Web TV’de Gizem Özgeç'in haberine göre; depremin meydana geldiği 6 Şubat sabah saatlerinde Şenay Atakan, Kıbrıs’taki evlerinde ayakta olduğunu, hemen eşi ve oğlunu aradığını fakat telefonlarına ulaşamadığını söyledi. Konuklu, "Adıyaman’ın depremden etkilendiğine dair bir bilgi yoktu. Buna rağmen eşimi ve oğlumu aradım. Telefonları kapalıydı. Dakikalar geçtikçe endişelerim arttı. Kardeşimle Adıyaman’daki polis müdürlüğünü aramak geldi aklımıza. Aradık. Polislerden, Adıyaman’ın da şiddetli bir şekilde depremden etkilendiğini öğrendik. Daha sonra eşimin ve oğlumun kaldığı otelin yıkıldığını bilgisi verildi. Hatta otele iki ekibin gittiğini söylediler. Bu sırada eşim öğretmen olduğu için öğrencilerin aileleriyle de iletişime geçtik. Polislerden aldığım bilgileri ailere aktardım. Ama çoğu inanmak istemedi verdiğim bilgilere. Bilgi kirliliği de vardı. Birçok insan otelin depreme dayanıklı olduğunu söylüyordu. Ben de acaba ben mi yanlış anladım polislerin söylediklerini diye tekrar polisleri aradım. Otelin yıkıldığını öğrendim" şeklinde konuştu.
'SANKİ BOŞ BIRAKILMIŞ BİR YER GİBİYDİ'
Bir çok yanlış bilgi kirliliğine maruz kaldıklarını kaydeden Şenay Atakan, Bakanlık’tan arandığını ve ailelerle birlikte havalimanına gelerek, Adıyaman’a doğru yola çıktıklarını belirtti. Adıyaman’a ilk indiğindeki izlenimlerini aktaran Şenay Atakan, “İndiğimizde uçak alanı uçsuz bucaksız ve sanki boş bırakılmış bir yer gibiydi. Karanlık ve soğuktu. Bizim için ayarlanan battaniyeleri yanımıza aldık. Otobüs gelmediği için ambulansla enkaz bölgesine gittik. O sırada bizimkiler üşümüştür diye düşündüm. Otele vardığımızda ise otel yoktu, adeta kum yığınıydı. Kaya parçalarının üzerine çıkar gibi çıktık üzerine. İsimlerini bağırdım ama hiçbir ses yoktu” dedi.
'TIRNAKLARI VE KIYAFETLERİNDEN TANIDIM'
Enkaz anında arama kurtarma çalışmalarını umut ve endişe ile takip ettiklerini kaydeden Atakan, yaşadıkları o zor anları şu sözlerle anlattı:
"İlk çıkan cesetlere çok ağladım. Rehber ekibindendi. Bir ümit vardı içimizde ve ümit zaman geçtikçe sönüyordu. Çok kötü çıkıyorlar enkazdan. Hepsinin yüzlerini hatırlıyorum ve unutmam mümkün değil.
Bizim ekibimizdeilk çıkan Pamir oldu. Baktıklarında Pamir değil dediler. Tanınmaz bir haldeydi. Görmek istedim. DNA testi yapılsın yüzüden tanıyamazsınız dediler ama ben tanıdım. Pamir’i tırnaklarndan, kıyafetlerinde tanıdım. Çok kasılmış, çok acı çekmiş. O an vefat ettiğine inanıyorum. İki defa teşhis ettim. Baya darbe almıştı. Erken gidilse bile kurtulamazdı."
'ENKAZDAN ÇIKTIĞINDA UYUYOR GİBİYDİ'
Eşinden sonra oğlunun enkaz altında cansız bedenine ulaşan anne Atakan, "Atakan için belki yaşar diye ümitliydim. Atakan, Anıl’ın olduğu taraftaki sıradaydı. Anıl ilk sekiz saat içinde çocuk sesleri duydum demişti. Dua ettim ve ilahi adalet varsa Atakan yaşar dedim ama olmadı. Atakan ölmüş olamaz dedim, sağ çıkacağına inanıyordum. Atakan, enkazdan çıktığında uyuyor gibiydi. Pamir ya da diğerleri gibi değildi. Kokmamıştı, ne rengi değişmiş, ne morarmış ne de şişmişti. Yüzünde darpe yoktu. Sadece burnunda ve ağzında kan vardı. Yüzü ılıktı ama yavaş yavaş soğuyordu. Parmakları ise çok soğuktu. Bence hayatını kaybedeli çok uzun zaman olmamıştı. Çocuğumu son kez öpmem lazım dedim ve öptüm" dedi.
'GEÇ KALINMASAYDI OĞLUM YAŞAYABİLİRDİ'
Şenay Atakan, erken müdahale edilebileceğini, kurtarma çalışmalarının ise geç başlandığını ifade ederek, "Geç kalınmasaydı oğlum Atakan yaşayabilirdi. Geç kaldılar, çocuğum yaşayabilirdi. ‘Çocuklar ilk yarım saatte beyin kanamasından öldü’ dediler. Otopsi yapılmadı, başında darbe yoktu. Niye o kadar oyalandılar diye düşündüm. Niye geç gittik bunu hep sorgulayacağım" şeklinde konuştu.
Küçük çocuğu Adel’e, abisi ve babasının ölüm haberini verdiklerinde üç saat ağladığını ifade eden Şenay Atakan, "Çocuğum günlerce uyumadı. Sürekli abisi ve babasının fotoğraf ve videolarını görmek istiyor. Oyun oynarken Atakan’a sesleniyor. ‘Sen bana yalan söylüyorsun onlar ölmedi’ diyor. Kabullenemedi, biz de kabullenemedik" dedi.
İsias Davası’nın eşini bırakmayacaklarını söyleyen Şenay Atakan, "Pamir çok iyi bir babaydı. Çocuklarımızla çok ilgiliydi. Oğlum ise sessiz, sakin ve şefkatliydi. Hayvanları çok severdi ve veteriner olmak isterdi. Hayallerimiz vardı. Dünyamız çocuklarımız üzerine kuruluydu. Burada tek yürek olduk. Sevdiklerimiz ise çürük bir zihniyetin kurbanı oldular. Başka çocukların ölmesini engellemeliyiz. Türkiye’deki çarpık düzende umarım bir yok kat edilir ve burada adaleti sağlayabiliriz" diyerek cümlelerini noktaladı.
