İnsanlığın ilk tarihi yerlerinden biri olan Göbeklitepe'de bir gizem daha... Ortaya çıkan kemikler analiz edildi! Sonuçlar şok edici... O bölgede yaşayanlar bakın ne avlamış...
Yukarı Mezopotamya'nın Neolitik döneminde, MÖ 9.000 yıllarında, avcı-toplayıcı topluluklar için bu canlılar önemli bir besin kaynağıydı. Bu dönemin izleri, Türkiye'nin Göbeklitepe ve Gusir Höyük gibi iki Neolitik yerleşim yerinde bulunan kemik kalıntılarının incelenmesiyle gün yüzüne çıktı.
GÖBEKLİTEPE'DE 84 FARKLI TÜR KEŞFEDİLDİ
Göbeklitepe'nin Erken Neolitik yerleşiminde yapılan araştırmalarda, en az 84 farklı kuş türüne ait kalıntılar keşfedildi. Dr. Pöllath ve Prof. Dr. Peters, bu kuş kemiklerini tanımlamak için devlet koleksiyonundaki referans iskeletleri kullandılar. Bu inceleme sırasında, özellikle sığırcık ve kiraz kuşları gibi küçük ötücü kuş türlerine ait kalıntılarının bulunması dikkat çekiciydi. Araştırmacılar, bu kadar çok küçük ötücü kuşun avlanmasının nedenini tam olarak açıklayamasa da, bu kuşların hafif olmaları nedeniyle, avlanmalarının zor olduğunu ve et veriminin beklentilerin üzerinde olduğu belirtildi.
Pöllath, “Göbekli Tepe’de neden bu kadar çok küçük ötücü kuşu avladıklarını tam olarak bilmiyoruz. Ağırlıklarının az olması nedeniyle, harcanan efor, et veriminin çok üzerindeydi. Belki sonbaharda menüyü zenginleştiren bir lezzetti ya da kemik kalıntılarından henüz çıkaramadığımız bir önemi vardı.” ifadelerine yer verdi.
BU TOPLULUK İSE TAM TERSİNİ YAPARAK KUŞ AVLAMIYORLARDI
Siirt'in yaklaşık 40 kilometre güneyinde bulunan Gusir Höyük ise farklı bir yaklaşım sergiliyor. Bu Erken Neolitik yerleşim yeri sakinleri, neredeyse yalnızca kınalı keklik ve çil kekliği gibi iki türü avlamışlardı. Sulak alanlardaki ve nehir kenarındaki kuşları avlamaktan kaçındıkları görüldü.
Zooarkeologlar Gusir Höyük'te su kuşlarına ait tek bir kemik bulamadılar. Bu durum, Gusir Höyük sakinlerinin sulak alanlardan kasıtlı olarak kaçındıklarını gösteriyor ve bu, Yukarı Mezopotamya'daki diğer Neolitik topluluklardan farklı bir avcılık stratejisi benimsemelerine işaret ediyor.
İNSAN VE KUŞ İLİŞKİSİ
Yukarı Mezopotamya'nın Neolitik yerleşimcileri kuşları sadece besin kaynağı olarak kullanmamış olabilirler. Bazı türlerin sembolik anlamlar taşıdığı ve ritüel amaçlara hizmet ettiği düşünülüyor. Gelecekteki çalışmalar, insan-kuş ilişkisinin sosyo-kültürel yönlerini daha ayrıntılı bir şekilde inceleneceği öngörülüyor.
