Güneştekin Vakfı ve İzmir Büyükşehir Belediyesi’nin işbirliğiyle düzenlenen Ahmet Güneştekin'in 3 Kasım'da İzmir'de açılan sergisi 7 Mayıs'a kadar uzatıldı. Sergi, göç kültürünü amaç haline getiren ve mübadelenin altında yatan fikirlerle nesneler, ortamlar ve ziyaretçiler içerisinde farklı karşılaşma biçimlerini teşvik ediyor.
Ahmet Güneştekin’in 3 Kasım’da İzmir Kültürpark’ta açılan “Gâvur Mahallesi” sergisi yoğun ilgi nedeniyle 7 Mayıs’a kadar uzatıldı. Güneştekin Vakfı ve İzmir Büyükşehir Belediyesi’nin işbirliğiyle düzenlenen sergi, hafta içi her gün 6-7 bin, hafta sonu ise 15-20 bin ziyaretçiyi ağırlıyor. Şu ana kadar yaklaşık 1,5 milyon ziyaretçi ağırlandı. Göç kültürünü odağına alan ve mübadelenin altında yatan düşünceden hareketle nesneler, ortamlar ve ziyaretçiler arasında farklı karşılaşma biçimlerini teşvik eden sergi, bellek çalışmalarında başka bir tarihsel farkındalık yolunda önemli bir adım oluşturuyor.
Zorunlu yerinden edilmelerin ve göçlerin tarihsel rotası olarak mübadelenin mekânında açılan “Gavur Mahallesi” sergisine gösterilen yoğun ilgi, sanatçının çeşitli ortam ve biçimlerde ürettiği işler topluluğunun çoklu duyusal deneyimleri nasıl teşvik ettiğini gözler önüne seriyor. Sergi, şimdiyi kırılmaz tek bir olaylar zincirinin nihai sonucu olarak görmüyor, bunun yerine göçün nesnelerini işleyerek çok katmanlı bir anlam ağı oluşturuyor ve göz ardı edilen geçmişleri hesaba katıyor. Hayata dair şeyleri bir arada tutan tüm bu nesneler, geçmişin yerini alan göstergeler olarak çalışıyor. Göç kültürünü temel alan bu kurgusal estetik, aynı zamanda kolektif hafızamızın parçalanmış alanlarını birleştirici bir yaklaşım öneriyor.
Hafıza ve hatırlamayı bir araştırma yöntemi olarak kullan Güneştekin, sergiye bir hafıza çalışması, alternatif bir tarih yazım alanı olarak bakıyor. Kapsayıcı bir bakışla karşılaşma ve yüzleşmeleri birleştirici temaya dönüştürüyor, mübadelenin başkalığın düzenlenmesi üzerindeki etkilerine bakıyor, ve mübadele sonrasında gerçekleşen tüm kitlesel yerinden edilmelerde olduğu gibi ayrıştırıcı uygulamaların toplumları küçümseyen yönlerini tartışıyor. Toplumsal ve bireysel travmalara neden olan konuları inceleme sorumluluğunu üstlenen sanatçı, incelikli bir yaklaşım izliyor ve ürettiği işlerle pozitif bir alanın açılmasına katkı sağlamaya çalışıyor.
