Gökbilimcilerin uzayda keşfettiği bir yıldızın iki ayrı yüze sahip olduğu anlaşıldı. Uzayda ilk kez böyle bir şeyle karşılaşılırken yıldızın bir tarafının hidrojenden diğer tarafının helyumdan oluştuğu gözlendi. Kuğu takım yıldızından bin ışıkyılı uzakta olan yıldıza iki yüzlü Roma tanrısının isminden gelen Janus ismi verildi.
Gökbilimcilerin uzayı keşfi sürmeye devam ediyor. En son astronomlar, Samanyolu Galaksisi'nde "dev bir aynaya" benzediği için evrenin "en yansıtıcı doğal nesnesi" olarak nitelendirilen bir ötegezegen bulmuştu. Astronomlar bu kez de iki zıt yüzlü geliştirmiş gibi görünen bir yıldız keşfetti.
TRT Haber'in The Guardian'dan derlediği habere göre, gökbilimciler iki yüzlü ve tuhaf görünümlü bir yıldız keşfetti. Yıldızın bir tarafı neredeyse tamamen hidrojenden ve diğer tarafı helyumdan oluşuyor gibi görünüyor.
Kuğu takımyıldızında bin ışıkyılı uzaklıkta bulunan nesnenin bilimsel ismi ZTF J203349.8+322901.1.
İSMİ ROMA TANRISINDAN ALDI
Ancak iki yüzlü Roma tanrısının isminden gelen Janus olarak adlandırıldı.
İlk olarak, Caltech'in San Diego yakınlarındaki Palomar Gözlemevi'nden her gece gökyüzünü tarayan bir alet olan Zwicky Geçici Tesisi (ZTF) tarafından keşfedildi .
Caltech'te çalışmayı yöneten bir astrofizikçi olan Dr. Ilaria Caiazzo, "Beyaz cücenin yüzeyi bir taraftan diğerine tamamen değişiyor. Bu çılgınca" dedi.
Caiazzo, beyaz cüceleri arıyordu ve bir aday yıldız, parlaklığındaki hızlı değişimler nedeniyle öne çıktı.
15 DAKİKADA BİR DÖNÜYOR
Diğer gözlemler, Janus'un her 15 dakikada bir kendi ekseni etrafında döndüğünü ortaya çıkardı.
Bir yıldızın kimyasal parmak izlerini veren spektrometri ölçümleri, nesnenin bir tarafının neredeyse tamamen hidrojen ve diğer tarafının neredeyse tamamen helyum içerdiğini gösterdi.
Yakından bakıldığında, yıldızın her iki tarafı da mavimsi renkte ve benzer bir parlaklığa sahip, ancak helyum tarafı kendi güneşimizinki gibi grenli, yamalı bir görünüme sahipken, hidrojen tarafı pürüzsüz görünüyor.
YILDIZLAR YAŞLANDIKÇA KIRMIZILAŞIY
Beyaz cüceler, bir zamanlar güneşimiz gibi olan yıldızların kaynayan kalıntıları olarak tanımlanıyor.
Yıldızlar yaşlandıkça kırmızı devlere dönüşürler.
Sonunda, kabarık dış malzeme uçup gider ve çekirdek, kabaca güneşimizin kütlesine sahip, ancak yalnızca Dünya büyüklüğünde olan yoğun, ateşli, sıcak bir beyaz cüceye dönüşür.
